Pagina's: Fotoblog en Dubbelbeelden

zondag 13 oktober 2019

Een kleintje in het herfstbos: het Gestreept nestzwammetje

Het Gestreept Nestzwammetje groeit in groepen op dood loofbomenhout (spaanders, strooisel e.d.) Op de bodem van de beker liggen grijswitte eitjes (peridiolen) van 1 á 2 mm groot, die met een draadje vastzitten aan de bodem en door regendruppels worden weggeslingerd.  De sporen, die in de eitjes zitten, worden  dan verspreid. Op de tweede foto zijn de peridiolen nog beschermd tegen de regen met een vlies.


   

vrijdag 4 oktober 2019

Een explosie van kleine kevertjes

De laatste weken komen er o.a. uit de Achterhoek veel meldingen van kleine mestkevertjes. Ze krioelen in paardenmest, vliegen in je haren als je fietst, zitten op de was die buiten te drogen hangt en tikken in grote aantallen tegen de voorruit van je auto. Een nederlandse naam hebben ze niet, wel een latijnse: Aphodius Contaminatus. Dat ze zo massaal voorkomen, komt volgens deskundigen waarschijnlijk door de droge zomers van de afgelopen jaren.



zaterdag 28 september 2019

Boomkruipers kortjes bij dichtjes


Boomkruipers kun je overal in ons land het hele jaar door zien. Ze broeden ook al jaren in onze tuin. Na het broedseizoen zien we al jaren iets bijzonders. Er kruipt 's avonds als het donker begint te worden een groepje boomkruipers in een hoekje onder de dakgoot. Daar brengen ze, dicht op elkaar gekropen, lekker warm de nacht door zonder veel lichaamswarmte te verliezen. Aan de staarten te oordeelen zijn het er vier. Zo'n verenbal kan wel uit vijftien exemplaren bestaan.

zaterdag 7 september 2019

Expertiment: meervoudigbelichte foto

Eén van de grote voordelen van digitale fotografie is, dat je foto's -nadat je ze gemaakt hebt - nog kunt aanpassen. Bij natuurfotografie gaat zo'n aanpassing soms zover, dat de werkelijkheid geweld wordt aangedaan. Daar houd ik niet van. Maar experimenteren met digitale fototechnieken kan wél mooie platen opleveren. Hieronder een foto waar dat zo duidelijk is gebeurd, dat het een bijzonder effect heeft! (Meervoudig belichte opname).

zondag 25 augustus 2019

Grote zijdebij van dichtbij

De grote zijdebij graaft gangen van wel een meter diep in zandgrond. Knappe prestatie voor een beestje van ruim een centimeter. De grote zijdebij voedt zich met stuifmeel van wilgen. Op de eerste foto zit de bij voor de ingang van de gang naar beneden. Op de tweede foto is de kop mooi te zien.



Bijschrift toevoegen


maandag 12 augustus 2019

Zeearend boven de IJssel

Op de IJsseldijk bij Olst zagen we deze zeearend voorbijvliegen. Zeearenden worden met hun vleugellengte van ruim 2 meter wel eens "vliegende deuren" genoemd. Naast de grote vleugels is de witte staart een duidelijk kenmerk. In 2006 broedde deze imposante vogel sinds eeuwen voor het eerst weer in ons land, in de Oostvaardersplassen.  In 2018 waren er 14 broedparen.


donderdag 25 juli 2019

Kleine monsters in het zand

Bastaardzandloopkevers doen het goed in deze droge zomer. Je ziet ze veel op droge zanderige bodems. De kever heeft formidabele kaken, waarmee hij al lopend en vliegend insecten pakt. De larve van deze keversoort leeft in loodrechte tunneltjes in het zand en ziet er net als de volwassen kever met zijn grote kaken en een dubbel paar ogen indrukwekkend uit. Ik neem aan dat die larve blij is dat zijn tunnels bijna nooit onder water lopen... (De kop van de larve is maar een paar mm. groot, de foto is dus sterk uitvergroot!)




woensdag 10 juli 2019

De T van tapuit

Tapuiten kun je herkennen aan de omgekeerde T boven op de staart. Ze leven in gebieden met zandige plekken, in ons land vooral langs de kust en op droge heidegronden. Ze broeden vaak in oude konijnenholen. In Europa is het een van de snelst afnemende soorten. Tapuiten hebben vooral last van verslechtering van hun woonomgeving: vergrassing van de heide en begroeiing van de duinen. Beide veroorzaakt door overbemesting van stikstof. Afname van konijnen en predatie doet de rest.


vrijdag 28 juni 2019

De adder, de enige gifslang in Nederland

Er komen in ons land meerdere slangensoorten voor, maar er is er maar één giftig: de adder. Herkenbaar aan de driehoekige kop en de zigzagstreep op de rug. Deze lag in een moerassig gebied op te warmen in de zon en liet zich rustig op de plaat zetten. Omdat mannetjes grijzer zijn en vrouwtjes bruiner, is dit waarschijnlijk een vrouwtje.