Mijn favoriete voorjaarsstruik is zonder meer de sleedoorn. Eén van de eerste struiken die kleur geven aan het vroege voorjaar. Met deze macrofoto's krijg je zin in de lente!
Op dit blog laat ik een deel van mijn natuurfoto's zien. Ik hoop anderen zo mee te laten genieten. Door hieronder op de witte balk links naast "Fotoblog" te klikken, kom je op de pagina met DubbelBeelden. Door op de foto's te klikken worden ze vergroot. Reacties stel ik op prijs. Als je je e-mailadres invult bij "Wil je een email" krijg je telkens een mailtje wanneer ik nieuwe foto's plaats. Contact opnemen via wisselink.ab@gmail.com. All photography is copyright©.All Rights Reserved.
Mijn favoriete voorjaarsstruik is zonder meer de sleedoorn. Eén van de eerste struiken die kleur geven aan het vroege voorjaar. Met deze macrofoto's krijg je zin in de lente!
Als water onder ijs wegzakt, ontstaat "bomijs". Onder het lichtgekleurde ijs zit lucht, onder de donkere vlekken zit nog water. Het levert de fotograaf mooie lijnen en structuren op! Dit "oog van koning Winter" vond ik enkele jaren geleden.
In boswachterij Slangenburg zag ik deze mooie goudgele paddenstoel, de Goudvliesbundelzwam. Deze soort begint te groeien op wonden van loofbomen, vooral op beuken. Op den duur gaat de boom er aan dood. De goudvliesbundelzwam groeit daarna ook op het dode hout door en hoort daarom bij de "necrotrofe parasieten". Niet fijn voor de beuk, maar het leverde mij wel een mooi plaatje op!
In de tuin vond ik veertjes van een geplukte heggenmus. De rugveertjes zijn maar zo'n 1,5 cm. groot. Van dichtbij zien ze er prachtig uit. Waar een klein vogeltje groot in kan zijn!
De naam "Blinde bij" klopt niet. Dat hij blind zou zijn, werd waarschijnlijk gedacht omdat er op het oog een rij haren zit. Hij hoort niet bij de bijenfamilie maar bij de zweefvliegen. Doordat hij op een bij lijkt wordt hij door predatoren met rust gelaten, uit angst om een steek op te lopen. Deze gelijkenis wordt mimicry genoemd.
Flamingo's kwamen vóór 1980 in Nederland bijna niet voor. Sinds Sinds 1983 broeden ze in het Zwillbrocker Venn, net over de Duitse grens bij de Achterhoek. Na oktober verplaatsen ze zich naar het Deltagbied in het westen van Nederland. (Deze foto is op Corsica gemaakt).
Vanmorgen had ik een hele leuke ontmoeting in de natuur! Ik stond in een natuurgebied in de schaduw van wat struiken foto's te maken. Plotseling kwam er op zo'n 10 meter bij me vandaan een vos uit de bosjes. Hij speurde rustig de omgeving af, zag mij ook staan, maar zag er blijkbaar geen gevaar in. Gelukkig had ik de juiste lens op de camera en kon ik vrijwel zonder te bewegen een paar foto's maken. Even later draaide de vos zich om en verdween langzaam tussen de stuiken. Ik had wel eens vaker een vos gezien, maar dat was altijd op afstand en nog nooit zó mooi dichtbij!
In het natuurgebied Heidenhoekse Vloed vond ik een vrij zeldzaam bloempje. De bloem van het Geelhartje is maar een halve centimeter groot. De naam is goed gekozen: de witte kelkblaadjes worden geel van kleur in het hart van de bloem én ook de meeldraden zijn geel. Door de geelgroene achtergrond in de foto komen de kleuren mooi tot hun recht.