Op dit blog laat ik een deel van mijn natuurfoto's zien. Ik hoop anderen zo mee te laten genieten. Door hieronder op de witte balk links naast "Fotoblog" te klikken, kom je op de pagina met DubbelBeelden. Door op de foto's te klikken worden ze vergroot. Reacties stel ik op prijs. Als je je e-mailadres invult bij "Wil je een email" krijg je telkens een mailtje wanneer ik nieuwe foto's plaats. Contact opnemen via wisselink.ab@gmail.com. All photography is copyright©.All Rights Reserved.
In boswachterij Slangenburg zag ik deze mooie goudgele paddenstoel, de Goudvliesbundelzwam. Deze soort begint te groeien op wonden van loofbomen, vooral op beuken. Op den duur gaat de boom er aan dood. De goudvliesbundelzwam groeit daarna ook op het dode hout door en hoort daarom bij de "necrotrofe parasieten". Niet fijn voor de beuk, maar het leverde mij wel een mooi plaatje op!
In de tuin vond ik veertjes van een geplukte heggenmus. De rugveertjes zijn maar zo'n 1,5 cm. groot. Van dichtbij zien ze er prachtig uit. Waar een klein vogeltje groot in kan zijn!
De naam "Blinde bij" klopt niet. Dat hij blind zou zijn, werd waarschijnlijk gedacht omdat er op het oog een rij haren zit. Hij hoort niet bij de bijenfamilie maar bij de zweefvliegen. Doordat hij op een bij lijkt wordt hij door predatoren met rust gelaten, uit angst om een steek op te lopen. Deze gelijkenis wordt mimicry genoemd.
Flamingo's kwamen vóór 1980 in Nederland bijna niet voor. Sinds Sinds 1983 broeden ze in het Zwillbrocker Venn, net over de Duitse grens bij de Achterhoek. Na oktober verplaatsen ze zich naar het Deltagbied in het westen van Nederland. (Deze foto is op Corsica gemaakt).
Vanmorgen had ik een hele leuke ontmoeting in de natuur! Ik stond in een natuurgebied in de schaduw van wat struiken foto's te maken. Plotseling kwam er op zo'n 10 meter bij me vandaan een vos uit de bosjes. Hij speurde rustig de omgeving af, zag mij ook staan, maar zag er blijkbaar geen gevaar in. Gelukkig had ik de juiste lens op de camera en kon ik vrijwel zonder te bewegen een paar foto's maken. Even later draaide de vos zich om en verdween langzaam tussen de stuiken. Ik had wel eens vaker een vos gezien, maar dat was altijd op afstand en nog nooit zó mooi dichtbij!
In het natuurgebied Heidenhoekse Vloed vond ik een vrij zeldzaam bloempje. De bloem van het Geelhartje is maar een halve centimeter groot. De naam is goed gekozen: de witte kelkblaadjes worden geel van kleur in het hart van de bloem én ook de meeldraden zijn geel. Door de geelgroene achtergrond in de foto komen de kleuren mooi tot hun recht.
Soms kom je bijzondere beesten tegen in je tuin. Dit is een eikenwespvlinder. Geen wesp dus, maar een vlinder! Doordat het beestje lijkt op een wesp zal hij minder gauw door mogelijke vijanden worden opgegeten. In de biologie heet deze vorm van zelfverdediging "mimicry".
De snorzweefvlieg is een veelvoorkomende, kleine zweefvlieg met een toepasselijke naam. Op het achterlijf zie je namelijk twee zwarte bandjes met de vorm van in het midden onderbroken "Zorro-model" snorretjes. (Op de tweede foto het beste te zien).
De bever is het grootste knaagdier van Europa. Nadat er sinds 1826 geen bevers meer waren gezien in Nederland, werden ze in 1988 geherintroduceerd in de Biesbosch en de Gelderse Poort. Nu zijn er groeiende populaties. Op de tweede foto is de platte staart goed te zien.
In de insectenwereld komen bijzonder soorten voor. De goudwesp is met zijn bonte kleuren wel een heel aparte! Goudwespen worden ook wel koekoekswespen genoemd, omdat ze hun eieren in nesten van andere wespen of bijen leggen. De larve eet later het andere ei of de andere larve en de erbij horende voedselvoorraad op.
In het broedseizoen laten vogels zich vaker zien en heb je dus meer kans om ze te fotograferen. Op deze foto een mannetje kneu, die in onze klimop een nest heeft gemaakt.
Viooltjes hebben prachtige bloemen, waarin je duidelijk het zgn. honingmerk kunt zien. Dat zijn de donkere lijntjes die insecten de richting wijzen waarin ze nectar kunnen vinden. Op de eerste foto staat het algemeen voorkomende akkerviooltje. De tweede foto is van het in ons land heel zeldzame zinkviooltje, dat je alleen in Zuid-Limburg kunt vinden.
 |
| akkerviooltje |
 |
| zinkviooltje |
Boven in een oude conifeer vond ik drie jonge bosuilen. Eén liet zich goed zien, de andere "takkelingen" hadden zich beter verstopt.
De blauwborst had ik op Texel al eens gefotografeerd, maar nog nooit in de buurt van ons huis gezien. Half maart zag ik hem in de eigen tuin rond scharrelen. Hij liet zich ook nog eens mooi op de plaat zetten!
Een van de foto's uit mijn foto- en gedichtenboek DubbelVerbeeld. Twee foto's in één nieuw beeld gecombineerd: een knobbelzwaan en een zonsondergang aan zee. Een romantische combinatie!
Half februari zag ik een paar reeën in de sneeuw zoeken naar wat eetbaars. Toen er van verderop een wandelaar aan kwam lopen, renden de reeën mijn kant op. Een mooi moment! Bij de bok, links, is het wintergewei met de basthuid goed te zien.
We kennen het allemaal: in de zomer zeepbellen blazen. Als je dat in de winter doet terwijl het vriest, bevriezen de bellen. Met een ondergaande zon op de achtergrond door een macrolens gefotografeerd, krijg je dan bijzondere stukjes natuur.
De elzenweerschijnzwam is een algemeen voorkomende zwam die dakpansgewijs op loofbomen groeit. Je kunt hem het hele jaar door vinden. De schimmel veroorzaakt witrot, waardoor de boom het uiteindelijk niet zal overleven. Toch een mooie zwam, met zijn kaneelbruine hoed, paarse groeistrepen en witte rand.
