Hoe kan een kerkuil geruisloos vliegen?

Omdat kerkuilen bijna geruisloos vliegen, kunnen ze hun prooien gemakkelijk verrassen. Dát ze geruisloos kunnen vliegen komt door hun bijzondere veren. Aan de voorste rand van hun vleugels zit een kam van kleine stijve veren (zie de eerste foto). De achterste randen van de veren zijn zacht en flexibel en op de bovenkant zit zacht, donzig materiaal.

Het geruisloze vliegen wordt uitgelegd in deze video https://www.videoman.gr/nl/75941

Gele nestzwammetjes op een plank in de berm

Gisteren zag ik vreemde stippen op een plank in de berm. Van dichterbij bleken het een heleboel gele nestzwammetjes te zijn. Als je er macrofoto's van maakt zie je pas hoe bijzonder ze zijn! De "eitjes" - maar twee milimeter groot -  worden door regendruppels weggeschoten en verspreiden daarmee de sporen. 

 

Onopvallende zangvogel: de keep

Als je een keep ziet, denk je in eerste instantie vaak aan een mannetje vink, maar de oranjekleurige borst is duidelijk anders en vinken hebben ook niet zo'n felgele snavel. De keep broedt vrijwel niet in ons land; we zien hem hier vooral als wintergast. Dit is waarschijnlijk een eerstejaars mannetje.

Een kleintje in het herfstbos: het Gestreept nestzwammetje

Het Gestreept Nestzwammetje groeit in groepen op dood loofbomenhout (spaanders, strooisel e.d.) Op de bodem van de beker liggen grijswitte eitjes (peridiolen) van 1 á 2 mm groot, die met een draadje vastzitten aan de bodem en door regendruppels worden weggeslingerd.  De sporen, die in de eitjes zitten, worden  dan verspreid. Op de tweede foto zijn de peridiolen nog beschermd tegen de regen met een vlies.

   

Een explosie van kleine kevertjes

De laatste weken komen er o.a. uit de Achterhoek veel meldingen van kleine mestkevertjes. Ze krioelen in paardenmest, vliegen in je haren als je fietst, zitten op de was die buiten te drogen hangt en tikken in grote aantallen tegen de voorruit van je auto. Een nederlandse naam hebben ze niet, wel een latijnse: Aphodius Contaminatus. Dat ze zo massaal voorkomen, komt volgens deskundigen waarschijnlijk door de droge zomers van de afgelopen jaren.

Boomkruipers kortjes bij dichtjes

Boomkruipers kun je overal in ons land het hele jaar door zien. Ze broeden ook al jaren in onze tuin. Na het broedseizoen zien we al jaren iets bijzonders. Er kruipt 's avonds als het donker begint te worden een groepje boomkruipers in een hoekje onder de dakgoot. Daar brengen ze, dicht op elkaar gekropen, lekker warm de nacht door zonder veel lichaamswarmte te verliezen. Aan de staarten te oordeelen zijn het er vier. Zo'n verenbal kan wel uit vijftien exemplaren bestaan.

Expertiment: meervoudigbelichte foto

Eén van de grote voordelen van digitale fotografie is, dat je foto's -nadat je ze gemaakt hebt - nog kunt aanpassen. Bij natuurfotografie gaat zo'n aanpassing soms zover, dat de werkelijkheid geweld wordt aangedaan. Daar houd ik niet van. Maar experimenteren met digitale fototechnieken kan wél mooie platen opleveren. Hieronder een foto waar dat zo duidelijk is gebeurd, dat het een bijzonder effect heeft! (Meervoudig belichte opname).

Grote zijdebij van dichtbij

De grote zijdebij graaft gangen van wel een meter diep in zandgrond. Knappe prestatie voor een beestje van ruim een centimeter. De grote zijdebij voedt zich met stuifmeel van wilgen. Op de eerste foto zit de bij voor de ingang van de gang naar beneden. Op de tweede foto is de kop mooi te zien.

Bijschrift toevoegen

Zeearend boven de IJssel

Op de IJsseldijk bij Olst zagen we deze zeearend voorbijvliegen. Zeearenden worden met hun vleugellengte van ruim 2 meter wel eens "vliegende deuren" genoemd. Naast de grote vleugels is de witte staart een duidelijk kenmerk. In 2006 broedde deze imposante vogel sinds eeuwen voor het eerst weer in ons land, in de Oostvaardersplassen.  In 2018 waren er 14 broedparen.