Gele kornoelje

Hoewel het nog bijna elke dag vriest, kruipt het voorjaar langzaam dichterbij. Vandaag, 15 februari, heb ik foto's gemaakt van de gele kornoelje, die al begint te bloeien. Niets voor niets dus een zogenaamde "vroegbloeier". Op internet noemt iemand deze struik een "gele kiloknaller", vanwege de uitbundige bloei. Mooi gevonden!

Waaiertje

Op de stam van een dode kastanje vond ik een groep paddenstoelen die ik nog niet kende. Op de foto zetten dus en thuis de soort opzoeken! Het bleek het Waaiertje te zijn, een soort die maximaal 4 cm. groot wordt en bijna overal op de wereld voorkomt. Geen zeldzame paddenstoel dus, maar wel prachtig om te zien. Als je de wollige bovenkant van dichtbij bekijkt, lijkt het net alsof er sneeuw op ligt. Door de aparte gespleten lamellen aan de onderkant kun je het Waaiertje niet verwarren met andere soorten.

 



De lamellen aan de onderkant

Gespleten lamellen

Merel en sperwer

Vanmiddag een doffe bons op het achterraam. Toen ik naar buiten keek, zag ik nog net een sperwer wegvliegen. De achtervolgde merel zat versuft onder een struik, liet zich van dichtbij fotograferen en vloog daarna weg. Jammer dat de sperwer ook niet even wilde poseren! Op het raam is een afdruk van de merel als stille getuige achtergebleven.



 

De winter dichtbij

Deze week een paar foto's gemaakt van silhouetten in de sneeuw. Mooi om te zien hoe een paar simpele grassprieten toch een aparte foto kunnen opleveren.


 



 

Grote Bonte Specht

Op 19 en 20 januari 2013 was de jaarlijkse nationale tuinvogeltelling. In onze tuin telden we naast de gebruikelijke soorten ook een Grote Bonte Specht. Een vrouwtje, want ze heeft geen rode vlek op het achterhoofd. Ze komt in deze winterse weken elke dag even haar kostje halen in onze tuin. Meer informatie over de tuinvogeltelling?  Klik hier.

 

Grote Bonte Specht
 

Sneeuwklokje en Helleborus

 

Door de zachte winter komen planten al vroeger in bloei dan normaal is voor de tijd van het jaar. Hieronder de bloemen van het Sneeuwklokje en de Helleborus, op 8 januari.

Sneeuwklokje, Galanthus nivalis

 

 

 

Helleborus Niger

Eerste signaal van het voorjaar: de Hazelaar bloeit

De Hazelaar is elk jaar de eerste “wilde” struik, die het begin van de lente aankondigt. Door het zachte weer van de afgelopen weken is dat dit jaar al heel vroeg het geval. Onderstaande foto heb ik op 3 januari gemaakt!

Van een afstand kun je nu de gele, mannelijke katjes zien hangen. De Hazelaar is éénhuizig, d.w.z. dat er mannelijke én vrouwelijke bloemen aan dezelfde struik zitten. De vrouwelijke bloemen zijn minder opvallend: kleine knopjes, lichtgroen van kleur. (Hierdoor lijken ze een beetje op bladknoppen.) De stijlen steken uit deze bloemetjes en zijn mooi paarsrood van kleur. Ze hebben wel iets weg van kleine zeeanemonen.
Mooi om te zien, de "snottebellen", maar lastig voor hooikoortspatiënten die gevoelig zijn voor pollen. Tsja, "Elk nadeel heb zijn voordeel".

Hazelaar, Corylus avellana

Gele Trilzwam en Grote Sponszwam

In de herfst zie je weinig opvallende kleuren in de natuur. De Gele Trilzwam valt dan met zijn helder gele kleur extra op. Hij groeit op dode takken, het liefst van eiken. Als het flink gaat vriezen, verkleurt het geel naar oranje en valt de zwam uit elkaar.

Gele Trilzwam (Tremella mesenterica)

De Grote Sponszwam doet zijn naam echt eer aan: net een ouderwetse badspons. Een ander ziet er misschien eerder een bloemkool in (Cauliflower mushroom in het Engels) of een stuk koraal of een hersenkwab? De Grote Sponszwam komt in Nederland niet zo veel voor, maar is in de Achterhoek nog best wel te vinden.

Grote Sponszwam (Sparassis crispa)

Tortelduiven

In onze tuin zit al jaren een paartje Turkse Tortels.  Zo'n tortelduivenpaar blijft een leven lang bij elkaar. Als je er één ziet, is de ander altijd in de buurt. Ze leggen hun eieren in nesten van maar een paar takjes op elkaar, zodat er nogal eens wat eieren sneuvelen. Dat compenseren ze dan weer door elk jaar wel een keer of vijf te broeden. Hier zit het "liefdespaar" naast elkaar in een berk.