Viervlek, maar nu eens anders...

Van de Viervlek, een gemakkelijk te herkennen libel, heb ik eerder al foto's op mijn blog gezet.
(Zie http://abwisselink.blogspot.nl/2013/06/viervlek.html )
Vorige week kreeg ik de Viervlek weer voor de lens. Nu heb ik 'm eens op een andere manier gefotografeerd, recht van voren, zittend op een distel. Door de vier vlekken op de vleugels toch nog goed te herkennen als Viervlek.

Distelvlinder op trek

Deze mooi gekleurde trekvlinder zie je in Nederland tussen april en oktober. Vanuit Zuid-Europa trekken ze ieder jaar richting het noorden. Ze brengen hier in de zomer een nieuwe generatie vlinders voort. In het najaar trekt een gedeelte van de Distelvlinders weer terug naar het zuiden, de rest sterft hier.
Stel je eens voor: zo'n 4000 vlieg-kilometers voor een beestje van een paar gram!

 

Boomkikkers in de zon

Begin september is het dit jaar nog prachtig nazomerweer. De boomkikkers zitten op zo'n meter hoogte in braamstruiken te zonnen. Ze vertrouwen volledig op hun camouflagekleur. Die kleur is meestal lichtgroen, maar kan ook groengrijs tot geelbruin zijn, afhankelijk van de temperatuur en de gemoedstoestand van de kikker. Als de kikker gestrest is, wordt de kleur donkerder. Vanmorgen zag ik er twee die het, aan de lichte kleur te zien, duidelijk goed naar hun zin hadden.

Wespspin of tijgerspin

De Wespspin of Tijgerspin is een immigrant uit Zuid-Europa. De soort werd in ons land in 1980 voor het eerst in Zuid-Limburg gezien. 15 jaar later zat de spin bij Arnhem en nu kun je hem bijna overal in ons land vinden. De opmars vanuit het zuiden heeft te maken met de klimaatverandering.

De wespspin maakt haar web meestal minder dan een halve meter boven de grond. Zo kan ze gemakkelijk sprinkhanen vangen, het favoriete voedsel van deze spin. Op de derde foto is, onderaan het lijf,  de spintepel te zien, waarmee de spin de draden trekt voor het web. Ze heeft net een prooi ingekapseld.

 

Pad in de eigen tuin en in Frankrijk

Als je in de tuin voldoende rommelhoekjes hebt, scharrelen er al gauw een paar padden rond. Meestal zie je ze pas in de schemering, als ze op zoek gaan naar voedsel. Ze eten insecten, larven, spinnen, slakken, regenwormen, wat ze maar voor de bek komt. Bij het snoeiwerk komt er ook overdag wel eens eentje tevoorschijn, zoals deze.

Op een camping in Frankrijk zagen we in een waterput een hele dikke pad. Die lijkt een leven te hebben als God in Frankrijk... Geen aaibaar beestje, maar toch een stukje puur natuur!

Lavendelvelden in Frankrijk

In Frankrijk zagen we rijk bloeiende lavendelvelden. Het woord Lavendel komt van “lavare”, wassen. Door de lekkere geur wordt Lavendelolie gebruikt in de parfumindustrie, maar ook als keukenkruid en als geneesmiddel. Multifunctioneel plantje dus. En het levert ook nog eens prachtige landschappen op!

Nog drie mooie vlindersoorten uit de Franse Alpen

Op onze vakantiereis zagen we veel vlinders. Op de bloemenweiden boven op de bergen "barstte" het van de vlinders. Hier nog een paar mooie soorten, die in Nederland niet voorkomen of bijzonder zeldzaam zijn.

Koningspage

Vijfvlek-sint-jansvlinder

Kleine IJsvogelvlinder

 

Parelmoervlinder en Vuurvlinder in Frankrijk

Op onze vakantie in de Franse Alpen kreeg ik dit jaar veel planten en vlinders voor de lens, die ik nog niet eerder had gezien. De Grote Parelmoervlinder (Argynnis aglaja) was er daar één van. Een vlindersoort die je in ons land alleen nog kunt gezien op de Veluwe en op de Waddeneilanden. Parelmoervlinders zijn te herkennen aan de oranje bovenkant van de vleugels met daarop een patroon van zwarte vlekken. Op de onderkant van de achtervleugel liggen  parelmoerachtige vlekken. We zagen ook meerdere keren een Kleine Vuurvlinder (Lycaena phlaeas). Geen zeldzaamheid in Nederland, maar ook een prachtige vlinder om te zien.

Parelmoervlinder

 



Kleine Vuurvlinder
 

Jonge kerkuil wordt geringd

Als kerkuilen een week of 4-5 zijn, kunnen ze geringd worden. De hartvormige sluier om het gezicht is dan al goed te zien.
Dit jaar is alles in de natuur laat; ook de kerkuilen zijn laat begonnen met broeden. In de Achterhoek werden de eerste jonge kerkuilen pas op 8 juli geringd, terwijl dat meestal al een maand eerder het geval is. Dit jong is één van de drie jonge kerkuilen uit het eerste nest, in de omgeving van de Vennebulten op de Heelweg. Prachtig beestje toch?