Meer kleine zilverreigers door zachte winters

Als je in ons land zilverreigers ziet, zijn het meestal grote zilverreigers. Een minder algemene soort is de kleine zilverreiger, die niet alleen kleiner is, maar  nooit een gele snavel heeft en geen zwarte tenen maar geelgroene. Kleine zilverreigers zie je vooral in Zeeland en op de Waddeneilanden. De zachte winters van de laatste jaren zijn in hun voordeel. 

Bijzonder: afwijkende vorm van de brede wespenorchis!

In de berm niet ver van ons huis vond ik enkele Brede wespenorchissen. Een vrij zeldzame soort. Toen ik wat beter keek, zag ik dat er twee tussen stonden die er heel andere uitzagen: witte bloemstengels, wit/paarse bloemen en geen bladgroen. Dat blijkt een afwijkende vorm te zijn, zgn. "chlorotisch". Deze afwijking ontstaat door een gebrek, waarbij het bladgroen wordt afgebroken. Zonder bladgroen kunnen planten niet leven, maar doordat deze orchideeën voor een deel parasiteren op schimmels, overleven ze toch zonder bladgroen.  

Bijschrift toevoegen

Bijschrift toevoegen

afwijkend, chlorotisch

Prachtige vogels, die kerkuilen

Een van mijn natuurhobby's is het controleren van kerkuilenkasten en het ringen van deze uilen. Dank zij dit beschermingswerk gaat het goed met deze uilensoort. In  1980 waren er in ons land nog maar 100 broedparen, nu zijn het er weer zo'n 3000, net zoveel als in het midden van de vorige eeuw. Deze mooie kerkuil zagen we enkele weken geleden.

Jonge boomkikkers in juli

In de maand juli kun je in de buurt van boomkikkerpoelen controleren of de boomkikkers zich bij een poel goed hebben voortgeplant. Bij één poel telde ik in een half uurtje 22 jonge "juveniele" boomkikkers. Zoveel had ik er in korte tijd nog nooit gezien! Op de eerste foto een volwassen boomkikker met een juveniel. Op de tweede foto een juveniel van dichtbij.

Gekraagde roodstaarten hebben drukke dagen

Het paartje gekraagde roodstaart is de laatste weken erg druk met het voeren van de jongen. Man en vrouw vliegen af en aan met allerlei insecten. Ze zijn niet erg schuw en dus goed op de foto te krijgen. De vaak trillende rode staart is een kenmerk van deze mooie soort.

  

   

  

Patrijzen in de maïs

Patrijzen hebben een voorkeur voor extensief beheerde landbouwgebieden met een verscheidenheid aan kleinschalige elementen. Sinds de jaren zeventig is de populatie met 95% afgenomen. Om het tij te keren wordt geadviseerd in de winter delen van percelen braak te laten liggen, kruidenrijke mengsels te zaaien en geen pesticiden te gebruiken.  De prima schutkleur is op deze foto goed te zien. 

Jonge reekalfjes gered

Bij het maaien van gras worden jonge reekalfjes vaak niet gezien en gedood door de grote maaimachines. Vorige week werden twee kalfjes door een drone in het lange gras opgespeurd en daarna verplaatst naar een veilige plek in het dichtbijgelegen bos. De eerste foto is bijzonder: zo'n aaibaar beestje krijg je niet gauw te zien in een stekelige hulststruik!

Vliegenvanger als laatste

In onze tuin zijn de vliegenvangers de laatste vogelsoort die terugkomt uit het zuiden. De Bonte Vliegenvanger broedt hier al enkele jaren. Deze week kreeg ik de Grauwe Vliegenvanger voor de lens. Een weinig opvallend vogeltje, maar toch heel mooi om te zien hoe hij vliegen uit de lucht plukt.

Vogelmelk van dichtbij

Als het zonnig weer is, opent Vogelmelk zijn prachtige stervormige bloemen. Je ziet dan zes bloemdekbladen, zes meeldraden met de gele helmknoppen en het geel-groene vruchtbeginsel. Vogelmelk was tot 2017 een wettelijk beschermde plant, maar is tegenwoordig niet zeldzaam meer.