Witte dovenetel prikt niet maar dooft

De Witte dovenetel lijkt wel wat op een brandnetel, maar heeft geen brandharen. De bladeren kun je juist gebruiken om de jeuk van een brandnetel te verminderen. Een dovenetel dus! Op de tweede foto zijn de helmhokken op de vier meeldraden mooi te zien.

 

Koereigers houden van koeien

Koereigers komen van oorsprong uit Afrika, maar zijn steeds vaker in Nederland te zien. Ze hebben er al enkele keren gebroed. Het is een kleine reigersoort met een gele snavel, die bijna altijd in de buurt van koeien te vinden is. Ze eten insecten of muizen die door het vee worden opgejaagd. Ook plukken ze vliegen van de huid van de koeien.

 

Mijn favoriete paddenstoel: de Porseleinzwam

Porseleinzwammen zijn dankbare foto-onderwerpen. Met tegenlicht zijn ze mooi doorschijnend, tegen een donkere achtergrond komen de lamellen prachtig uit. Deze porseleinzwammen zaten aan de onderkant van een omgevallen beuk. Aan de stelen is te zien, dat de hoeden zich tijdens het groeien hebben omgedraaid om de sporen beter te verspreiden. (Rechtsonder in de foto nog een drietal jonge porseleinzwammen). 

Een opvallende rups: de meriansborstel

Meriansborstel is de naam van een opvallende rups. Duidelijk herkenbaar aan de witte haren, de kwasten op de rug en de rode pijl aan de achterkant, waarmee vijanden worden afschrikt. De rupsen kruipen in het najaar weg in de strooisellaag om te verpoppen. In de voorjaar komt de bruine, weinig opvallende nachtvlinder tevoorschijn.

Meer kleine zilverreigers door zachte winters

Als je in ons land zilverreigers ziet, zijn het meestal grote zilverreigers. Een minder algemene soort is de kleine zilverreiger, die niet alleen kleiner is, maar  nooit een gele snavel heeft en geen zwarte tenen maar geelgroene. Kleine zilverreigers zie je vooral in Zeeland en op de Waddeneilanden. De zachte winters van de laatste jaren zijn in hun voordeel. 

Bijzonder: afwijkende vorm van de brede wespenorchis!

In de berm niet ver van ons huis vond ik enkele Brede wespenorchissen. Een vrij zeldzame soort. Toen ik wat beter keek, zag ik dat er twee tussen stonden die er heel andere uitzagen: witte bloemstengels, wit/paarse bloemen en geen bladgroen. Dat blijkt een afwijkende vorm te zijn, zgn. "chlorotisch". Deze afwijking ontstaat door een gebrek, waarbij het bladgroen wordt afgebroken. Zonder bladgroen kunnen planten niet leven, maar doordat deze orchideeën voor een deel parasiteren op schimmels, overleven ze toch zonder bladgroen.  

Bijschrift toevoegen

Bijschrift toevoegen

afwijkend, chlorotisch

Prachtige vogels, die kerkuilen

Een van mijn natuurhobby's is het controleren van kerkuilenkasten en het ringen van deze uilen. Dank zij dit beschermingswerk gaat het goed met deze uilensoort. In  1980 waren er in ons land nog maar 100 broedparen, nu zijn het er weer zo'n 3000, net zoveel als in het midden van de vorige eeuw. Deze mooie kerkuil zagen we enkele weken geleden.

Jonge boomkikkers in juli

In de maand juli kun je in de buurt van boomkikkerpoelen controleren of de boomkikkers zich bij een poel goed hebben voortgeplant. Bij één poel telde ik in een half uurtje 22 jonge "juveniele" boomkikkers. Zoveel had ik er in korte tijd nog nooit gezien! Op de eerste foto een volwassen boomkikker met een juveniel. Op de tweede foto een juveniel van dichtbij.

Gekraagde roodstaarten hebben drukke dagen

Het paartje gekraagde roodstaart is de laatste weken erg druk met het voeren van de jongen. Man en vrouw vliegen af en aan met allerlei insecten. Ze zijn niet erg schuw en dus goed op de foto te krijgen. De vaak trillende rode staart is een kenmerk van deze mooie soort.