Steenuilen ringen bij de buurman

Eind mei werden bij onze buurman drie jonge steenuilen geringd. 
De felgele ogen onder de witte wenkbrauwen doen het altijd goed op de foto.

Kerkuilen: nachtwerk

Kerkuilen laten zich zelden zien als het licht is. Steenuilen of ransuilen kun je overdag nog wel eens fotograferen, maar voor kerkuilen moet je 's nachts aan het werk. Deze foto's heb ik in de buurt van een nestkast gemaakt, tussen 23.00 uur en 2.00 uur. 

 

Wilde zwijnen op de Veluwe

Tijdens een fietstocht op de Hoge Veluwe zagen we een flink aantal Wilde Zwijnen de weg oversteken. Jong en oud, samen zeker 15 stuks. Tussen de struiken door kun ik ze redelijk goed op de foto krijgen. Altijd weer prachtig om te zien, vooral die biggen met hun pyjama's! 

 

Ooievaar op het dak van de buren

Je knippert even met je ogen... zie ik dan nou wel goed? Zit daar een ooievaar op het dak van de buren? Ja dus! En hij/zij bleef rustig op één poot zitten poseren voor de fotograaf!

Mijn favoriete tuinvogels: Bonte Vliegenvangers

Enkele weken geleden meldde het mannetje Bonte vliegenvanger (foto 1) zich weer bij de nestkast waar vorig jaar een nestje werd grootgebracht. Het vrouwtje (foto 2) was eind vorige week ook terug van weggeweest. Ze was samen met het mannetje meteen druk in de weer met de nestbouw (foto 3) en samen (foto 4) zijn ze natuurlijk bezig met toenaderingspogingen...

 

 

 

 

 

Aardappelakkers

Akkers waar aardappels op worden verbouwd leveren met hun geploegde voren inspiratie op voor het maken van landschapsfoto's. Zeker als de zon ook nog eens laag staat en voor mooie schaduwen zorgt.

 

 

Bonte vliegenvanger ook weer terug van weggeweest

12 april zag ik het mannetje van de Bonte Vliegenvanger weer in onze tuin. Bij de nestkast waar vorig jaar een nest jongen werd grootgebracht.  Nu maar afwachten of het vrouwtje de trek ook heeft overleefd. Én afwachten of de nestkast nog beschikbaar is. Daar gingen vorige week namelijk Koolmezen in en uit.  Bonte Vliegenvangers maken van dezelfde soort nestkasten gebruik als de Koolmees. Woningconcurrentie dus, waarbij de Koolmees in het voordeel is omdat hij eerder aan de nestbouw begint.  Maar er zijn gevallen bekend van bonte vliegenvangers die dit niet pikken en de koolmees gewoon 'uitzetten'. We zullen zien!

Vuurwantsen onder de linde

Onder de lindeboom liepen gisteren honderden vuurwantsen. Ze zoeken elkaar in het voorjaar op voor de paring. Het is opvallend hoe lang dat duurt. Het mannetje en het vrouwtje kunnen wekenlang aan elkaar vast blijven zitten. Grappig om te zien hoe ze samen rondkruipen: de een vooruit, de ander achteruit.

 

 

Oranjetipje

Ook het Oranjetipje is er dit jaar vroeg bij! De eerste waarneming was al een week geleden. Vandaag waren ze in het grootste deel van ons land te zien. In de meeste jaren is dat een week of drie later.
Oranjetipjes overwinteren als pop. Door het warme weer komen ze nu vroeg te voorschijn. Dit is een mannetje, dat vandaag in boswachterij Ruurlo voor mijn lens kwam zitten.
De hauwtjes van de Kleine Veldkers, waar deze Oranjetip op zit, dienen straks als voedsel voor de rupsen.

Voorjaar op het Hackfort

Ook rond kasteel Hackfort is het voorjaar losgebarsten. De vroeg bloeiende stinsenplanten zijn er dit jaar extra vroeg bij. "Stinsenplant" komt van het Friese woord "stins", dat stenen huis betekent. Grote woningen van adellijke heren worden in Friesland stinzen genoemd. Bij kasteel Hackfort zijn een aantal van deze vrij zeldzame soorten aangeplant:

Slanke Sleutelbloem

 

Vingerhelmbloem

Sneeuwroem

En tot slot de bekende, maar niet minder mooie, Bosanemoon

 
 

Groot en Klein Hoefblad

Twee planten die, dank zij het warme voorjaarsweer, dit jaar al heel vroeg bloeien zijn het Groot en Klein Hoefblad. Beide zijn zogenaamde naaktbloeiers, dat wil zeggen dat de bladeren pas na de bloei tevoorschijn komen. Het Klein Hoefblad groeit het beste op pas omgewoelde grond. Het Groot Hoefblad zie je het meest in wegbermen en langs sloten. Het Groot Hoefblad werd vroeger ook wel Allemansverdriet genoemd, omdat het sterke wortelstokken heeft die je maar moeilijk kwijt raakt als je ze eenmaal in de tuin hebt. 

Groot Hoefblad

Klein Hoefblad

Sleedoorn in bloei

Het voorjaar is er dit jaar vroeg bij! Sleedoorn is vaak een vroege bloeier, maar meestal staat hij pas half maart in bloei. Dit jaar werd de eerste waarneming van een bloeiende sleedoorn gemeld op 15 februari. De prachtige bloemen van de sleedoorn kon je vandaag, 1 maart, al op veel plekken zien.
De naam van deze heester bevat een oud woord voor pruim, "slee", dat verwant is met het woord voor pruim in Oost- en Midden Europa, een woord dat ook terug te vinden is in de naam Slivovitsj. De blauwe vruchten van de sleedoorn worden gebruikt voor het maken van deze pruimenbrandewijn.

 

 

Oude fruitboom met tegenlicht

Er is in de natuur veel moois te zien. Zelfs wat oud en bijna versleten is, kan er prachtig uitzien. Hier een mooie oude fruitboom, op het eind van de middag tegen de zon in gefotografeerd.

Nijlganzen op het dak

Vanmorgen zat er een paartje nijlganzen op het dak. Het is een "exoot"; een vogel die hier eigenlijk niet hoort maar, zoals de naam al zegt, in Egypte. Deze gans komt sinds 1967 voor in Nederland. Waarschijnlijk ontsnapt uit een dierentuin. Inmiddels zijn ze hier niet meer weg te denken. Vogelkenners dachten dat de nijlganzen andere vogels zouden verdringen. Ze zijn namelijk behoorlijk agressief naar andere soorten. Die verdringing gebeurt wel, maar niet in grote aantallen. Er leven nu al ruim 14.000 broedparen in ons land. Kans genoeg dus om ze te zien, maar op een dak horen ze toch echt niet....

De koning van de winter

Het winterkoninkje is een bekende zangvogel. In Nederland is het een "jaarvogel", die dus het hele jaar te zien is. Winterkoningen zie je veel op de grond, ze zoeken hun voedsel in het struikgewas.  Met hun fijne snavel zijn ze gespecialiseerd in het eten van kleine insecten. Uit kleine spleten in boomstammen kunnen ze 's winters nog allerlei proteïnerijke beestjes peuteren. De zang van de winterkoning is luid en het hele jaar door te horen. Het bestaat uit een reeks schetterende klanken met een kenmerkende triller (winterrrrrrrrkoning!) en een hoge toon op het eind.

Zwarte en gele trilzwam

 

Doordat het vocht in hun cellen bevriest, leggen bijna alle paddenstoelen het loodje als het gaat vriezen. Sommige soorten groeien echter gewoon door. De Gele Trilzwam valt door zijn felle kleur al snel op in het kale winterbos. Als het koud wordt, verschrompelt een trilzwam tot een taai velletje. Na een regenbui zwelt hij weer op tot zijn oorspronkelijke vorm. Een "slimme" manier dus om de vorst te overleven. Op de tweede foto zie je een Zwarte Trilzwam.

Grote bonte specht in de tuin

Een Grote bonte specht-vrouwtje komt bijna dagelijks in onze tuin om haar kostje bij elkaar te scharrelen. In mijn blog van 10-12- 2013 plaatste ik een foto, die ik door het keukenraam had gemaakt. Onderstaande foto's zijn een stuk beter. Ze zijn gemaakt vanuit mijn fotohut.
Het gaat goed met de spechten in ons land. Dat komt waarschijnlijk doordat bossen tegenwoordig natuurlijker worden beheerd. Er blijven vaker oude bomen staan, die de specht gebruikt om voedsel te zoeken en om in te broeden. Je kunt zeggen dat de spechten graadmeters zijn voor de kwaliteit van het bos.  

 

 

Decemberdagen op de Lochemse Berg

Ook de donkere dagen van eind december lenen zich voor het maken van foto's. Dieren laten zich niet veel zien, maar landschappen lopen gelukkig nooit weg! Drie foto's die ik heb gemaakt rond de Lochemse Berg, aan de kant van Zwiep.

Laat de winter maar komen

Bijzondere weersomstandigheden leveren vaak inspiratie op voor nieuwe foto's. Hier een serie foto's die ik 's ochtends maakte in de vrieskou.

 

 

Steenuil op zolder

Een prachtige waarneming vandaag: een Steenuil. Het beestje was op een zolder terecht gekomen en kon de uitgang niet meer vinden. Omdat ze in een hoekje was gekropen, kon ik haar gemakkelijk pakken. Ik heb het ringnummer afgelezen, foto's gemaakt en haar teruggezet in een nestkast. Uit de terugmelding, die ik van het vogeltrekstation kreeg over het ringnummer, blijkt dat het een vrouwtje is dat drie jaar geleden in de buurt is geringd.
Op de tweede foto zijn de mooie gele irissen in de "nachtkijkers" goed te zien.

Grote Bonte Specht

Vorige week de Appelvink, deze week wéér een mooie gast in de tuin: de Grote Bonte Specht. Je kunt merken dat de vogels dichter bij de huizen komen, omdat ze weten dat daar nog voldoende voedsel te halen valt. In de winter van 2012-'13 kregen we ook regelmatig bezoek van een Grote Bonte Specht. Dit is het vrouwtje van de Grote Bonte Specht, het mannetje heeft een rode vlek in de nek.

Appelvink in de tuin

De Appelvink, een van de grootste vinkensoorten van Nederland, zie ik niet vaak in onze tuin. Door zijn vinnige blijk en krachtige snavel is het een indrukwekkend vogeltje. Met zijn snavel kraakt hij met gemak kersenpitten. Het roodborstje, dat de baas lijkt te zijn in dit stuk van de tuin (mezen gaan er voor hem vandoor), bleef op een afstand. Het was nogal donker toen ik de foto's maakte en ze zijn door het dubbele glas van het keukenraam gemaakt. Geen mooie scherpe foto's dus, maar wel een mooie waarneming.

 

De giftige Doornappel

   

De Doornappel (Datura stramonium) is een plant uit de nachtschadefamilie, waar ook de aardappel en de paprika onderdeel van uitmaken. De laatste twee zijn gedeeltelijk eetbaar, maar dat geldt niet voor de erg giftige Doornappel. In alle delen van de plant zitten giftige alkaloïden, die een hallucinerende werking hebben. Er wordt verteld dat heksen vroeger de Doornappel gebruikten voor hun "vliegzalf". Tegenwoordig proberen drugsgebruikers er nog wel eens vrolijk van te worden, maar dat levert bijna altijd een "bad trip" op, of zelfs een vergiftiging. Je kan er dus maar beter van afblijven, en gewoon genieten van de mooie vormen van de vijfkantige bloemkelken en de stekelige vruchten.